სამრეწველო წარმოება მიღწევები

სამრეწველო წარმოება
სამრეწველო წარმოება

ინდუსტრიამ მსოფლიოში განვითარება დაიწყო მე -18 საუკუნეში, ინგლისში. ამის შედეგად, იგი განვითარდა დასავლეთ ევროპის ქვეყნებში და ამერიკაში. ინდუსტრიის განვითარებასთან ერთად ხელით შრომამ თავისი ადგილი დაანება მანქანებს, რომლებიც სწრაფად წარმოებას აწარმოებენ. სანამ ინდუსტრია არ განვითარდება და არ იზრდება, წარმოუდგენელია ქვეყნების განვითარება. ინდუსტრიამ ქვეყნებს მნიშვნელოვანი შესაძლებლობები შეუქმნა მრავალი ადამიანის დასაქმების შესაძლებლობის, პროდუქციის ხანგრძლივობისა და მათი მარკეტინგის, წარმოების შენობაში შენახვისა და ბუნებრივი რესურსების გამოყენების თვალსაზრისით. ამასთან, მას გარკვეული პრობლემებიც მოჰყვა.

კაპიტალი, ენერგეტიკა, სამრეწველო ობიექტების შექმნისა და გაფართოების ნედლეული, ტრანსპორტირება, მარკეტინგი, შრომითი და ტექნიკური პერსონალი. ყოველივე ესაა ფაქტორები, რომლებიც ხელს უწყობენ ქვეყნის განვითარებას. თუმცა, მეორე მხრივ, ბუნებრივი რესურსები საფრთხეშია. მსოფლიო გლობალურ დათბობას საფრთხეს უქმნის. კლიმატის ცვლილებები მიმდინარეობს და ბუნებრივი რესურსები სულ უფრო მცირდება. ნიადაგი არაეფექტური ხდება და სასოფლო-სამეურნეო ტერიტორიები მცირდება. თუ საკმარისი და რეალური ღონისძიებები დღეს არ არის მიღებული, მომავალი თაობები არ მოელიან ლამაზი სამყაროს.

Arupa კავშირის ქვეყნები და სხვა განვითარებული ქვეყნები გარკვეულ სამართლებრივ მექანიზმებს ქმნიან ამ ცუდი ტენდენციის თავიდან ასაცილებლად, გარკვეული შეზღუდვებისა და კრიტერიუმების შექმნისა და ახალი კონტროლის მექანიზმების განხორციელება. ბევრი ადგილობრივი და უცხოური ორგანიზაცია ქმნის და განაახლებს ბევრ ახალ სტანდარტს სხვადასხვა სექტორთან და სხვადასხვა საქმიანობასთან დაკავშირებით.

ეროვნული და საერთაშორისო აკრედიტაციის ორგანოები ლაბორატორიებს ანიჭებენ ლაბორატორიების შემოწმებას, ანალიზს, გაზომვებს და აფასებენ სამრეწველო წარმოების მრავალი პროცესის შედეგებს, თუ ისინი აკმაყოფილებენ გარკვეულ პირობებს. ეს ავტორიზაციის სამუშაოები ხორციელდება TS EN ISO / IEC 17025 სტანდარტის შესაბამისად, დაკალიბრებისა და ტესტირების ლაბორატორიის ძირითადი მოთხოვნებისთვის.

ყველა ამ ძალისხმევას ერთი რამ აქვს საერთო: გააკონტროლოს ისეთი პრაქტიკა, რომელიც საფრთხეს უქმნის ადამიანის ჯანმრთელობასა და გარემოს მდგომარეობას და ქმნის უფრო დაბალ სამყაროს.