Gıda sektöründe ambalajlama çalışmaları, gıda ürünlerinin uygun koşullarda depolanmasını sağlayan, raf ömrünü uzatan, bulaşanlardan koruyan ve en önemlisi hijyeni ve ürün güvenliğini sağlayan çok önemli süreçlerden biridir. Teknolojik gelişmeler paralelinde ambalaj uygulamaları da gelişmekte ve farklı gıda ürünleri için farklı ambalaj malzemeleri ve teknolojisi kullanılmaktadır. Bu sayede gıda maddeleri, olası fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik risklerden korunurken ve ürünlerin kalite ve tazeliği uzun süre korunurken, raf ömrü de uzatılmış olmaktadır. Gıda maddelerine uygun olmayan ambalaj seçimi, insan sağlığını da tehdit eden bir durumdur.

Ambalaj maddeleri olarak yerine göre polimerler, kağıt, karton, ahşap, cam ve yeniden üretilmiş selüloz, kauçuk ve benzeri bileşenler kullanılırken metaller de önemli bir kullanım alanı bulmaktadır.

Gıda ile temas eden ambalaj malzemelerinin taşıması gereken özellikler ve belli koşullar ilgili yasal düzenlemeler ile tespit edilmiştir. Bu konuda esas alınan, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından 2013 yılında çıkarılan iki temel düzenleme bulunmaktadır. Bunlar:

• Türk Gıda Kodeksi Gıda İle Temas Eden Plastik Madde ve Malzemeler Tebliği (Tebliğ no: 2013/34)
• Türk Gıda Kodeksi Gıda İle Temas Eden Plastik Madde ve Malzemelerin Bileşenlerinin Migrasyon Testinde Kullanılan Gıda Benzerleri Listesi Tebliği (Tebliğ no: 2013/35)

Ambalaj üzereten işletmeler bu konuda mevcut yasal düzenlemelere ve sınırlamalara uymak zorundadır.

Titrimetrik yöntemler, konsantrasyonu bilinen bir çözeltinin analit ile tepkimeye giren miktarının ölçülmesine dayanmaktadır. Bu yöntemler uygulama alanı çok geniş ve etkili kantitatif analiz yöntemleridir. Gelişmiş laboratuvarlarda ambalaj analizleri kapsamında, gıda katkı maddeleri ambalajlarında kurşun cinsinden toplam ağır metal analizi titrimetrik yöntemlerle tespit edilmektedir. Bu analizler sırasında, ulusal ve uluslararası kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlar ve test yöntemleri esas alınmaktadır.