Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı tarafından çıkarılan Türk Gıda Kodeksi İnsan Tüketimine Sunulan Şekerlerin Analiz Yöntemleri Tebliği (Tebliğ no: 2002/26), şeker veya beyaz şeker, yarı beyaz şeker, rafine şeker, şeker çözeltisi ve benzer şeker ürünlerinin analiz yöntemlerini kapsamaktadır.

Kurutma kaybı, bir maddenin kurutma sonucunda ortaya çıkan kütle kaybı demektir. Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği esas alınarak çıkarılan bu tebliğ, şeker ürünlerinde suda çözünen kuru madde tayininin, tebliğ ekinde verilen üçüncü yönteme göre yapılması gerektiğini açıklamıştır. Bu yöntem refraktometrik yöntem olarak da anılmaktadır.

Tebliğ ekinde farklı analiz yöntemleri bulunmaktadır. Örneğin,

• Birinci yöntem: kurutma kaybı tayini yöntemi
• İkinci yöntem, kuru madde tayini, vakumlu etüv yöntemi
• Üçüncü yöntem, suda çözünen kuru maddenin saptanması yöntemi

Üçüncü yöntem, suda çözünen kuru maddenin saptanmasını esas almaktadır. Refraktometrik yöntem adı verilen bu yöntem, şeker çözeltisi, beyaz şeker çözeltisi, invert şeker çözeltisi ve invert şeker şurubu gibi ürünlerde bulunan, suda çözünen kuru madde miktarını tespit etmek içindir.

Refraktometrik yöntem, herhangi bir ortamın kırılma indisinin farklı olmasını esas alarak, konsantrasyon ve madde miktarı gibi tespitleri yapmak için başvurulan bir yöntemdir.

Şeker türlerinde kurutma kaybını tayin etmeye yönelik analizler, yetkili laboratuvarlarda fiziksel analizler kapsamında yapılmaktadır. Bu analizler sırasında, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlara, genel test yöntemlerine ve test kriterlerine uyulmaktadır. Kurutma kaybı tayini için esas alınan standart şudur:

• TS 861 Beyaz şeker (sakaroz)

Bu standart, kristal, kesme ve pudra şekerini kapsamakta, ham şeker, kahverengi şeker ve benzeri şekerlere uygulanmamaktadır. Bu standart, beyaz şekerde kül tayini, çözelti rengi tayini, kükürt dioksit tayini ve kurutma kaybı tayini için kullanılmaktadır.