2013 yılında Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından Türk Gıda Kodeksi Baharat Tebliği (Tebliğ no: 2013/12) yayınlanmıştır. Bu tebliğ, çeşitli baharatların uygun tekniklerle ve hijyenik koşullarda üretilmesini, hazırlanmasını, işlenmesini, muhafaza edilmesini, depolanmasını, nakledilmesini ve piyasaya sunulmasını sağlamak için taşıması gereken özellikleri tespit etmek amacı ile çıkarılmıştır. Sözü edilen tebliğ, öğütülmüş, ufalanmış ve bütün durumdaki baharatları ve baharat karışımlarını kapsamaktadır. Bu kapsama giren bir kısım baharat çeşitleri şunlardır: anason, biberiye, çam fıstığı, çörekotu, defne yaprağı, haşhaş, havlıcan, Hindistan cevizi, isot, kakule, karabiber, karanfil, kekik, kırmızı biber, kimyon, kişniş, mahlep, reyhan, rezene, safran, salep, , susam, tarçın, tarhun, vanilya, zencefil ve zerdeçal.

Tebliğ ekinde bu baharat çeşitlerinin, yabancı madde, rutubet, toplam kül, hidroklorik asitte çözünmeyen kül, uçucu olmayan eter ekstraktı, selüloz ve uçucu yağ miktarları yanında, kırık tane, bozuk tane, az gelişmiş ve cılız tane, buruşuk tane, siyah tane ve hafif tane oranları da verilmiştir.

Yetkili laboratuvarlarda fiziksel analizler kapsamında yapılan analizler arasında tane / kg sayısı tayini de bulunmaktadır. Bu çalışmalar sırasında, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlara ve dünyada geçerli olan test yöntemlerine uyulmaktadır. Bu şekilde güvenilir ve tarafsız sonuçlar elde edilmektedir. Birkaç baharat türünde dikkate alınan standartlardan birkaçı şu şekildedir:

• TS ISO 1003 Baharat - Zencefil - Özellikler
• TS EN ISO 6465 Baharat - Kimyon - Özellikler
• TS 11126 Kurutulmuş biberiye
• TS 11125 ISO 11163 Kurutulmuş fesleğen (reyhan) – Özellikler
• TS 4062 Kuş üzümü (kişmiş)
• TS 3786 Kekik
• TS 3706 Kırmızı biber - Acı pul (yaprak)
• TS 2290 ISO 959-1 Karabiber tane veya öğütülmüş, özellikler - Bölüm 1: Karabiber