Türbidite, su içinde bulunan asılı partiküllerin, yani asılı katı maddelerin ışığın geçişini engellemesi yüzünden suyun berraklığının bozulması durumudur. Suyun bulanık olmasına silis, kil, organik maddeler ve inorganik maddeler neden olmaktadır. Bu maddeler mikron boyutlardan iri taneciklere kadar çok farklı büyüklüklerde olabilir. Özellikle akarsularda ve nehirlerde bulanıklık oldukça yüksektir. Bu durum yağmur suları ile nehre taşınan topraklar yüzündendir. Göllerde ve diğer durgun sularda da bulanıklık, suda çözünebilen çeşitli maddeler yüzünden olmaktadır. Bunun yanı sıra atıksularla taşınan evsel veya sanayi atıkları ile organik kirlilik artmakta ve hızla artan bakteriler bulanıklığın artırmasına neden olmaktadır.

Bulanıklık ölçümü temel olarak, su örneğine gelen ışığın bulanıklık tarafından kırılması, yansıması, emilmesi veya dağılması ilkesine dayanmaktadır.

Yakın zamana kadar bulanıklığın standart ölçüm yöntemi Jackson mum türbidimetresine dayanıyordu. Ancak bu ölçüm yöntemi belli bir değerin üstünde ölçüm yapabildiği için bugün tercih edilmemektedir. Günümüzde bulanıklık tayini için yeni yöntemler geliştirilmiştir. Bu yöntemler içinde en fazla kullanılan yöntem, elektronik cihazlarla yapılan ölçümlerdir. Bu cihazların çalışma ilkesi, tek yönde gönderilen ışığın sudaki bulanıklıktan geçtikten sonra kalan kısmının ölçülmesi ve standart değerler ile karşılaştırılmasıdır. Ölçümlerde elde edilen bulanıklık değerleri, NTU (Nephelometric Turbidity Unit) ifade edilmektedir. Buna rağmen TS 266 standardında, JTU (Jackson Turbidity Unit) olarak ifade edilmiştir.

1 NTU yaklaşık 2,5 JTU değerindedir.Bu ise bir litrede 2,5 mg silisyum dioksit demektir. Silisyum dioksit, silisyum ve oksijen içeren bir kimyasal bileşiktir.

Yetkili laboratuvarlarda fiziksel analizler kapsamında türbidite, yani bulanıklık testleri de yapılmaktadır. Bu çalışmalar sırasında, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlara ve test yöntemlerine uyulmaktadır. Bu şekilde güvenilir ve tarafsız sonuçlar elde edilmektedir.