Zaman zaman haberlerde, bazı un fabrikalarının, unda beyazlatmayı sağlayan benzoil peroksit kimyasal bileşiğinin un sektörü için ciddi bir problem olduğu duyulur. Gerçekten de benzoil peroksit kimyasal bileşiğinin kanserojen etkileri olduğu, yapılan birçok araştırmada kanıtlanmıştır. Ama buna rağmen bu maddeyi kullanan işletmeler haksız bir rekabete yol açmaktadır.

Bilindiği gibi Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği, hem üretici firmaların çıkarlarını hem de tüketicilerin sağlığını korumak için, gıda ürünlerinin uygun tekniklerle ve hijyenik koşullarda üretilmesini, hazırlanmasını, işlenmesini, muhafaza edilmesini, depolanmasını, taşınmasını ve pazarlanmasını sağlamayı amaçlamaktadır. Bu yönetmeliğe göre gıda katkı maddeleri, kendi başlarına gıda olarak tüketilmeyen veya gıda ham maddesi olarak kullanılmayan, ancak üretim sırasında kalıntıları ürüne geçen, bir besin değeri olan veya olmayan maddelerdir. Katkı maddeleri, gıda ürünlerinin üretilmesi, işlenmesi, ambalajlanması, taşınması ve depolanması aşamalarında gıda ürünlerinin tat, koku, görünüş ve benzer niteliklerini korumak ve istenmeyen değişikliklere engel olmak için kullanılmaktadır.

Türk Gıda Kodeksi Buğday Unu Tebliği’ne göre de (Tebliğ no: 2013/9), unlarda kullanılmasına izin verilen katkı maddeleri ilgili hükümlere uygun olmak zorundadır.

Yeni öğütülen un sarıdır. Birkaç hafta içinde doğal olarak beyazlar. Ancak daha beyaz una talep olduğu için, seyreltilmiş toz olarak benzoil peroksit, un pigmentlerini ağartmak için kullanılmaktadır. Benzoil peroksit bileşiği, ağartıcı etkisini ilk 6 saat içinde büyük bir oranda gerçekleştirmektedir.

Avrupa Birliği ülkelerinde benzoil peroksitin unlarda katkı maddesi olarak kullanılması yasaktır. Dünya Sağlık Örgütü, benzoil peroksitin katkı maddesi olarak kullanımına, unlarda en fazla 40 mg/kg, özel amaçlı unlarda ise en fazla 75 mg/kg sınır getirmiştir.

Laboratuvarlarda, kimyasal testler kapsamında unlarda benzoil peroksit analizleri yapılmaktadır. Bu analizlerde Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi (HPLC) yöntemi kullanılmakta, ayrıca ulusal ve uluslararası kuruluşlar tarafından çıkarılan standartlar esas alınmaktadır.