Hayvansal kökenli yemler protein açısından oldukça zengindir. Mineral maddeler açısından özellikle kalsiyum ve fosfor bakımından zengin ve dengelidir.

Hayvansal yemler, hayvansal yan ürünlerin, ısı ve basınç altında pişirilmesi, pres veya ekstraksiyon yöntemi ile yağının alınması, soğutulup kurutulması ve öğütülmesi işlemleri ile elde edilmektedir. Bu şekilde işlenebilecek hayvansal yan ürünleri ise, yüzde 5 oranında kan, yüzde 5 oranında diğer atıklar, yüzde 5 oranında yenilmeyen sakatat ve yüzde 5 oranında kemik olabilir. Ancak bunların arasına tırnak, boynuz, kıl, mide içeriği ve deri bulunmamalıdır.

Uygun yöntemler ile elde edilen et-kemik unu, altın sarısı ile kahverengi arasında bir renkte olur ve kokusu pişmiş et kokusu gibidir. Besin içeriği, uygulanan yönteme bağlı olarak farklıdır. Aşırı derecede pişirme kaliteyi olumsuz etkiler. Hammaddede içindeki kemik oranı da et-kemik kalitesini etkiler. Ayrıca et-kemik ununda hamyağ düzeyi yüksek olmamalıdır.

Kan unu elde etmek için, hayvanlar kesildikten sonra akan kan toplanır ve pıhtılaşıncaya kadar ısıtılır. Sonra suyu süzülür ve kurutularak öğütülür. Kan unu üretilirken içine yabancı maddeler karışmamış olmalıdır. İyi kurutulmuş kan unlarının rengi, kırmızı ile koyu kahverengi arasındadır.

Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu ile Avrupa Birliği direktifleri ile esas alınarak hazırlanan Yem Hijyeni Yönetmeliği, yemlerin iyi üretim uygulamaları ve yem hijyeni esalarına uygun olarak üretilmesini sağlamak, yem üretici firmalarını bilgilendirmek ve hayvanlar için daha kaliteli ve güvenilir yemler üretilmesini sağlamak amacı ile çıkarılmıştır.

 

Yetkili laboratuvarlarda, kimyasal testler çerçevesinde hayvansal yemlerde et-kemik unu, kan unu, boynuz ve tırnak aranması çalışmaları yapılmaktadır. Bu çalışmalarda genel olarak çöktürme yöntemi uygulanmaktadır. Bu yöntem etin hangi hayvan türüne ait olduğunu tespit etmek için de uygulanmaktadır.