Bilinen en aktif element flordur. Ancak çevre mühendisliği uygulamalarında elementel durumda fazla kullanılmaz. Nötr durumdaki flor atomu, bir elektron alarak iyon durumuna geçer ve florür ismini alır. Florür doğada kendi başına yer almaz, ancak bir çözeltide karşı iyon ile birlikte yer alabilir. Bu nedenle florür iyonu içeren maddelere genel olarak florür denir.

Florürün en bilinen kullanım alan diş macunlarıdır. Florür dişlerin gelişimi açısından etkilidir ancak fazla flor alımına bağlı olarak organların veya dokuların zarar görmesi mümkündür. Ayrıca flor, ileri eklem hastalıklarına da neden olan bir maddedir. Diş sağlığı açısından ortalama 1 mg/l florür konsantrasyonu yeterlidir.

Florür suda doğal olarak bulunabilir, ancak yine de içme sularına kontrollü olarak ilave edilmesi mümkündür. Ancak florür konsantrasyonu yüksek olursa, bu durum insan ve hayvanlarda diş ve kemik rahatsızlıklarına yol açar. Bu nedenle florür tayininin hassas ve doğru bir şekilde yapılması sağlık açısından büyük önem taşımaktadır.

Bugün içme ve kullanma sularında florür tayini için en hassas yöntemler, kolorimetrik yöntem ve elektrot yöntemidir. Ancak en kolay florür tayini, iyon seçici elektrotla yapılmaktadır. Bu yöntemde standart florür çözeltileri hazırlanır ve cihaz istenen aralıkta ölçüm yapacak şekilde ayarlanır. Bunun için ölçüm yapılacak suyun florür konsantrasyonu yaklaşık olarak bilinmelidir.

Yetkili laboratuvarlarda, kimyasal testler kapsamında florür tayini çalışmaları yapılmaktadır. Bu çalışmalarda yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlara uyulmaktadır. Florür tayininde esas alınan birkaç standart şunlardır:

• TS EN 12173 İçme ve kullanma sularının arıtımında kullanılan kimyasallar - Sodyum florür
• TS EN ISO 10304-1/AC Su kalitesi - Çözünmüş iyonların sıvı iyon kromatografisi ile tayini - Bölüm 1: Bromür, klorür, florür, nitrat, nitrit, fosfat ve sülfat tayini
• TS 4234 ISO 10359-1 Su kalitesi - Florür tayini - Bölüm 1: İçilebilir ve az kirli sular için elektrokimyasal prob metodu