Nötr durumdaki klor atomu, bir elektron alarak iyon durumuna geçer ve klorür adını alır. Klorür, kendi başına doğada yer almaz, ancak bir çözelti içinde karşı iyon ile birlikte yer alır. Sodyum klorür (sofra tuzu) en fazla bilinenidir. Klorürler, canlı organizamaların metabolizması için önemlidir.

Sodyum klorür basit bir kimyasal bileşiktir. Yüz yıllardır önemli bir gıda maddesi olarak kullanılmaktadır. Aynı zamanda koruyucu bir maddedir. Çok eski zamanlarda da et ve balık gibi gıdalar tuzun içinde kurutulup saklanmış ve bozulmaları önlenmiştir. Tuz, gıda maddesi olması dışında hayvancılıkta, dericilikte, su yumuşatma sistemlerinde ve kimya sektöründe yaygın olarak kullanılmaktadır.

Klorür, klorun yükseltgenmiş halidir ve sularda ve atıksularda en önemli anorganik iyonlardır. Sularda rastlanan klorür, eğer sodyum klorür tuzunun çözünmesinden ileri geliyorsa, suda bir tuzluluk tadı hissedilir. Ancak bu klorür kalsiyum veya magnezyum klorür tuzlarının çözümesinden ileri geliyorsa, bu durumda suda tuz tadı olmaz. Klorür içeriği, içme sularına nazaran atıksularda daha fazladır. Su yüksek seviyede klorür içeriyorsa bu durum metalik borulara ve su sistemlerine zarar verir. Tuzlu atıksular tarım alanları için de tehlikelidir.

Suda çözünebilen klorür içeriğini tespit etmek için farklı yöntemler kullanılmaktadır. Bunların başında arjantometrik yöntem, civa nitrat yöntemi, potansiyometrik yöntem ve ferrisiyanid yöntem gelir.

Gıdaların üretilmesi sırasında ilave edilen tuz miktarı, gıdanın türüne ve işleme yöntemine göre değişmektedir. Bu miktarlar Türk Gıda Kodeksi’nin ilgili tebliğlerinde yer almaktadır.

Laboratuvarlarda sodyum klorür tayini, firmaların standartlara uygun üretim yapmalarını denetlemek amacı ile gerçekleştirilmektedir.

Yetkili laboratuvarlarda, kimyasal analizler arasında titrimetrik yöntem ile tuz tayini çalışmaları yapılmaktadır. Bu çalışmalarda yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlara ve dünya genelinde kabul gören test yöntemlerine uyulmaktadır.