Asidik özelliği gösteren organik bileşikler için organik asit ifadesi kullanılmaktadır. Organik asitlerin yapıları karbon iskeletine dayalıdır. En yaygın organik asitler şunlardır: bütürik, fumarik, formik, probiyonik, sorbik, setik, sitrik ve malik asitler ve bunların tuzları. Organik asitler, bitkisel ve hayvansal organizmalarda saf olarak bulunmaktadır. Ancak doğal yollardan da elde edilmektedir. Organik asitler hayvan vücudunda kullanıldığı ve metabolize olduğu zaman, açığa karbondioksit ve su çıkmaktadır. Bu özelliği esas alınarak bugün organik asitler hayvan beslenmesinde ve karma yem üretiminde koruyucu ve verimi arttırıcı katkı maddesi olarak kullanılmaktadır. Son yıllarda antibiyotiklerin yasaklanması ile hayvan beslenmesinde bunların yerini organik asitler almıştır.

Genel olarak organik asitler zayıf asitler grubundadır. Güçlü mineral asitlerin yaptığı gibi, suda tamamiyle çözünmezler. Molekül olarak daha küçük olan formik ve laktik asit gibi organik asitler, suya karıştırılmaktadır. Ancak birçok organik asit, organik çözücülerde iyi çözünmektedir. Bu yüzden organik kimyada yaygın bir şekilde kullanılmaktadır.

Organik asitler en fazla yem ve hammaddelerinde mikotoksin üremesini önlemek amacı ile kulanılmaktadır. Mikotoksinler hayvanların verimlerini düşürmekte ve sağlık sorunlarına, hatta ölümlere neden olmaktadır. Organik asitler aynı zamanda yemlerin ve hammaddelerin depolarda saklama süresini arttırılmaktadır. Karma yem hammaddeleri genelde, maya, mantar ve bakteri çeşitleri ile kontamine durumundadır. Uygun ortamı buldukları anda bunlar hızla çoğalmakta ve bu yemlerle beslenen hayvanların verimlerini düşürmekte, hatta hayvanlarda ciddi sağlık problemlerine yol açmaktadır.

Organik asitler ayrıca hayvanların sindirim sisteminde antibakteriyal etki yaratmakta ve hayvanlarda büyüme hızlandırmaktadır.

Yetkili laboratuvarlarda, kimyasal testler kapsamında yem ve hammaddelerinde organik asit tayini çalışmaları yapılmakta ve analizlerde en fazla Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi (HPLC) cihazı kullanmaktır. Bu yöntem uçucu olmayan veya sıcaklıkta kolayca bozunabilen kimyasal bileşiklerin ayrılmasında güvenilir sonuçlar vermektedir.