Silis, yer kabuğunda oksijenden sonra en çok bulunan bir elementtir. Genelde doğada silikat asidin anhidriti olan kuvars şeklinde bulunur. Çok sert olan ve hemen hemen hiç çözünmeyen kuvars taneleri ve kristalleri, diğer taşlar ile birlikte parçalanarak serbest kalırlar ve su ile birlikte taşınırşar. Çakıl taşları ve kum bu şekilde oluşmaktadır. Kuvars, silikat asidinin, yani silisik asidin bir anhidrididir.

Gıda sektöründe kullanılan sularında silikat bulunması istenmez. Buhar kazanlarında bir litrede 1 mg üzerinde silikat olmaması gerekir. Buhar tribünlerinde ise silikatın 0,1 mg değerini aşmaması gerekir.

Nehir ve deniz sularında çözünmüş olarak bulunan çok az miktardaki silikat asidi, hayvanlar ve bitkiler tarafından, bünyelerine mekanik sağlamlık kazandırmak amacı ile alınır.

Silisik asit, doğal yollardan oluşmaktadır. Laboratuvarlarda silisik asit sulu çözelti içinde sodyum silikat asitleştirmesi ile üretilmektedir. Dünyada çok yaygın olan silisik dioksit yani kuvars, biyolojik bir süreç olan hidrasyon yolu ile oluşmaktadır. Silisik asitler su kaybederek kolayca dioksit formlarını yani kuvarsı meydana getirebilir.

Son yıllarda yapılan çalışmalarda, yiyecek ve içeceklerde bulunan silisik asitin özellikle Alzeheimer hastalığına iyi geldiği görülmüştür. Ayrıca, insanların kemik, tırnak ve saç gelişimine katkıda bulunduğu ve sindirim sisteminde alüminyum alımını büyük ölçüde düşürdüğü görülmüştür.

Silisik asit en fazla okyanus yüzeylerinde, daha düşük miktarlarda nehir kıyılarında bulunmaktadır.

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı taraından yayınlanan Türk Gıda Kodeksi Takviye Edici Gıdalar Tebliği’nin (Tebliğ No: 2013/49), Takviye Edici Gıdalarda Kullanılan Vitamin ve Minerallerin Formları başlıklı ekinde (Ek 2), mineraller arasında jel fomunda silisik asit de yer almaktadır.

 

Yetkili laboratuvarlarda sularda silikat tayini çalışmaları, kit kullanılarak gerçekleştirilmektedir. Bu çalışmalarda mevcut yasal düzenlemelere ve yayınlanan standartlara ve analiz yöntemlerine uyulmaktadır.