Bazı durumlarda deniz suyu, kabuklu deniz ürünleri ve çeşitli balıkların tüketilmesi ile insanlarda ortaya çıkan zehirlenme durumlarının asıl sorumlusu Vibrio bakteri türleridir. Hijyen kurallarına dikkat edilmeden ve kirli sulardan elde edilen deniz canlılarının tüketilmesi ile vibrio bakterileri, doğrudan kendileri ya da salgıladıkları toksinler ile zehirlenme etkisi göstermeye başlmaktadır. Vibrio türü bakteriler, gram negatif, sporsuz, hareketli ve aerob bakterilerdir. Laboratuvarlarda vibrio analizleri doğrudan ekim yöntemi uygulanarak ya da önce ön zenginleştirme, daha sonra ekim aşamaları uygulanarak yapılmaktadır. Bu analizlerde aşağıda gösterilen Türk Standartları Enstitüsü tarafından yayınlanan standartlar yanında şu ISO standartları da esas alınmaktadır:

• ISO/TS 21872-1 Besin ve hayvan yemlerinin mikrobiyolojisi - Potansiyel olarak enteropatojenik vibrio türleri - Bölüm 1: Vibrio parahaemolyticus ve vibrio cholerae bakterilerinin saptanması
• ISO/TS 21872-2 Besin ve hayvan yemlerinin mikrobiyolojisi - Potansiyel olarak enteropatojenik vibrio türleri - Bölüm 2: Vibrio parahaemolyticus ve vibrio cholerae dışındaki bakteri türlerinini tespiti

Gelişmiş laboratuvarlarda, mikrobiyolojik analizler kapsamında besin ve hayvan yemlerinde vibrio cholerae tayinine yönelik çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmalarda, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlar esas alınmaktadır. Bu konuda dikkate alınan Türk standartları şunlardır:

• TS EN ISO 11348-1 Su kalitesi - Vibrio ficherilerin ışık emisyonları üzerinde su örneklerinin inhibisyon etkilerinin tayini (luminescent bakteri testi) - Bölüm 1: Taze ekilmiş bakteri metodu ile
• TS EN ISO 11348-2 Su kalitesi - Vibrio fischerilerin ışık emisyonları üzerinde su örneklerinin inhibisyon etkilerinin tayini (luminescent bakteri testi) - Bölüm 2: Sıvıda kurutma metodu ile
• TS EN ISO 11348-3 Su kalitesi - Vibrio ficherilerin ışık emisyonları üzerinde su örneklerinin inhibisyon etkilerinin tayini (Luminescent bakteri testi) - Bölüm 3: Dondurularak kurutulmuş bakteri metodu