Güç tutuşurluk apresi, ya da yanmazlık apresi, liflerin veya kumaşların bir yanma olayı karşısında güç tutuşmalarını veya geç alev almalarını sağlayacak maddeler ile bir takım işlemlerden geçirilmesidir. Bilhassa bebek ürünleri, giyim eşyaları, askeri giysiler, dekorasyon malzemeleri ve ev tekstillerinde bu apre işlemine sıkça başvurulmaktadır.

Yanmazlık apre işlemleri, kumaşlarıın görünüşlerini, tutumlarını, dayanıklılık özelliklerini ve elbette maliyetlerini etkilemektedir.

Yanmazlık apresi ile,

• Tekstil ürünlerinin alev almaya karşı mukavemet etmesi
• Eğer alev almış ise bu durumda yanma hızının düşürülmesi
• Yanmaya neden olan etken uzaklaştığı zaman, kısa süre içinde yanma olayının kendiliğinden durması sağlanmaktadır.

Liflere ve kumaşlara yanmazlık özelliği vermek için iki yöntem uygulanmaktadır:

• Kumaşlar dokunurken güç tutuşur özellikte liflerin kullanılması
• Kumaşın bitim işlemleri sırasında yanmazlık apresinin uygulanması

Yanmazlık apre işlemlerinde liflerin üzeri, içine oksijen girmesine engel olan koruyucu bir tabaka ile kaplanmaktadır. Bu şekilde liflerin için için yanması önlenmiş olmaktadır. Bu durumda lifler yanmamakta ama kömürleşmiş olmaktadır. Ya da yanmayan gazlar oluşmaktadır.

Yapılarında karbon molekülleri bulunan organik liflerin yanmasını önlemek mümkün değildir. Bu lifler çok kolay alev alabilirler. Bu yüzden bu tür liflerden dokunan kumaşlara uygulanan işlemlere yanmazlık apresi uygulamak demek yanlış olmaktadır. Çünkü bu kumaşlara en fazla güç tutuşma işlemleri uygulanabilmektedir. Burada önemli olan alev almayı önlemek değil ürünün geç alev almasını sağlamaktır.

Tekstil sektöründe, liflere ve kumaşlara uygulanan güç tutuşurluk apresi veya yanmazlık apresi özelliklerinin test ve analiz edilmesi, bu işlemlerin etkinliğini ölçmek anlamında çok önemlidir.

Yerli veya yabancı akreditasyon kuruluşlarından akredite olan laboratuvarlarda, kimyasal ve ekolojik alandaki testler kapsamında, tekstil ürünlerinde bu tür test ve analiz çalışmaları yapılmaktadır. Bu çalışmalar sırasında yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan standartlar esas alınmaktadır: